อันดับที่ห้าของการปล่อยมลพิษที่เกี่ยวข้องกับอาหารทั่วโลกเนื่องจากการขนส่ง

ซึ่งสูงกว่าที่ประเมินไว้ก่อนหน้านี้ถึงเจ็ดเท่า และสูงกว่าการปล่อยการขนส่งของสินค้าอื่นๆ อย่างมาก ตัวอย่างเช่น การขนส่งมีสัดส่วนเพียง 7 เปอร์เซ็นต์ของการปล่อยมลพิษในภาคอุตสาหกรรมและสาธารณูปโภค นักวิจัยกล่าวว่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศที่ร่ำรวย ผู้ปล่อยมลพิษจากการขนส่งอาหารต่อหัวที่ใหญ่ที่สุด การรับประทานอาหารที่ปลูกในท้องถิ่นและอาหารที่ผลิตขึ้นในท้องถิ่นควรมีความสำคัญเป็นอันดับแรก Dr Mengyu Li จาก University of Sydney School of Physics เป็นผู้เขียนหลักของการศึกษา ซึ่งจะตีพิมพ์ในNature Food เธอกล่าวว่า "การศึกษาของเราประเมินว่าระบบอาหารทั่วโลก เนื่องจากการขนส่ง การผลิต และการเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดิน มีส่วนทำให้เกิดก๊าซเรือนกระจกประมาณร้อยละ 30 ของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่มนุษย์ผลิตขึ้นทั้งหมด ดังนั้น การขนส่งอาหาร -- ประมาณร้อยละ 6 -- จึงมีขนาดใหญ่มาก สัดส่วนของการปล่อยทั้งหมด "การปล่อยมลพิษจากการขนส่งอาหารเพิ่มขึ้นเกือบครึ่งหนึ่งของการปล่อยโดยตรงจากยานพาหนะบนท้องถนน" ศาสตราจารย์ David Raubenheimer นักนิเวศวิทยาทางโภชนาการและผู้เขียนร่วมกล่าวว่า "ก่อนการศึกษาของเรา ความสนใจส่วนใหญ่ในการวิจัยอาหารอย่างยั่งยืนอยู่ที่การปล่อยมลพิษสูงที่เกี่ยวข้องกับอาหารที่ได้จากสัตว์ เมื่อเทียบกับพืช "การศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่านอกเหนือจากการเปลี่ยนไปสู่การรับประทานอาหารจากพืชแล้ว การรับประทานอาหารในท้องถิ่นยังเหมาะอย่างยิ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศที่ร่ำรวย" ประเทศร่ำรวยบริจาคมากเกินไป นักวิจัยใช้กรอบการทำงานของตนเองที่เรียกว่า FoodLab คำนวณว่าการขนส่งอาหารสอดคล้องกับการปล่อยก๊าซประมาณ 3 กิกะตันต่อปี ซึ่งเทียบเท่ากับร้อยละ 19 ของการปล่อยก๊าซที่เกี่ยวข้องกับอาหาร การวิเคราะห์ของพวกเขารวม 74 ประเทศ (ต้นทางและปลายทาง); ภาคเศรษฐกิจ 37 ภาค (เช่น ผักและผลไม้ ปศุสัตว์ ถ่านหิน และการผลิต) ระยะทางขนส่งระหว่างประเทศและภายในประเทศ และมวลอาหาร. ขนส่ง ในขณะที่จีน สหรัฐอเมริกา อินเดีย และรัสเซีย เป็นผู้ปล่อยการขนส่งอาหารอันดับต้น ๆ แต่โดยรวมแล้ว ประเทศที่มีรายได้สูงกลับเป็นผู้บริจาคที่ไม่สมส่วน ประเทศต่างๆ เช่น สหรัฐอเมริกา เยอรมนี ฝรั่งเศส และญี่ปุ่น คิดเป็นร้อยละ 12.5 ของประชากรโลก แต่สร้างมลพิษเกือบครึ่งหนึ่ง (ร้อยละ 46) ของการขนส่งอาหาร ออสเตรเลียเป็นผู้ส่งออกการปล่อยมลพิษจากการขนส่งอาหารรายใหญ่เป็นอันดับสอง เมื่อพิจารณาจากความกว้างและปริมาณของการผลิตขั้นต้น การปล่อยมลพิษจากการขนส่งยังขึ้นอยู่กับประเภทอาหารด้วย ตัวอย่างเช่น ผักและผลไม้ การขนส่งก่อให้เกิดการปล่อยมลพิษมากกว่าการผลิตเกือบสองเท่า ผักและผลไม้ร่วมกันสร้างมลพิษจากการขนส่งอาหารมากกว่าหนึ่งในสาม “เนื่องจากผักและผลไม้ต้องการการขนส่งที่มีการควบคุมอุณหภูมิ การปล่อยไมล์สะสมของอาหารจึงสูงกว่า” ดร. หลี่กล่าว ส่วนลด locore นักวิจัยคำนวณการลดการปล่อยก๊าซหากประชากรโลกรับประทานอาหารในท้องถิ่นเท่านั้น: 0.38 กิกะตัน เทียบเท่ากับการปล่อยก๊าซจากการขับรถหนึ่งตันไปดวงอาทิตย์และกลับ 6,000 เท่า แม้ว่าพวกเขาจะรับทราบว่าสถานการณ์นี้ไม่ได้เกิดขึ้นจริง ตัวอย่างเช่น เนื่องจากหลายภูมิภาคไม่สามารถเลี้ยงตัวเองได้ในเรื่องอาหาร ศาสตราจารย์ Manfred Lenzen ผู้เขียนร่วมกล่าวว่า "ตัวอย่างเช่น มีศักยภาพมากสำหรับการทำการเกษตรรอบนอกเมืองเพื่อหล่อเลี้ยงชาวเมือง" นอกเหนือจากนี้ ประเทศที่ร่ำรวยกว่าสามารถลดการปล่อยมลพิษจากการขนส่งอาหารผ่านกลไกต่างๆ สิ่งเหล่านี้รวมถึงการลงทุนในแหล่งพลังงานที่สะอาดกว่าสำหรับยานพาหนะ และการจูงใจให้ธุรกิจอาหารใช้วิธีการผลิตและการกระจายที่ปล่อยมลพิษน้อยลง เช่น สารทำความเย็นธรรมชาติ "ทั้งนักลงทุนและรัฐบาลสามารถช่วยได้โดยการสร้างสภาพแวดล้อมที่ส่งเสริมการจัดหาอาหารที่ยั่งยืน" ศาสตราจารย์เลนเซนกล่าว อย่างไรก็ตาม อุปทานถูกขับเคลื่อนโดยอุปสงค์ หมายความว่าผู้บริโภคมีอำนาจสูงสุดในการเปลี่ยนแปลงสถานการณ์นี้ ศาสตราจารย์ Raubenheimer กล่าวว่า "การเปลี่ยนทัศนคติและพฤติกรรมของผู้บริโภคไปสู่การรับประทานอาหารที่ยั่งยืนสามารถเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ด้านสิ่งแวดล้อมได้ในระดับสูงสุด" "ตัวอย่างหนึ่งคือนิสัยของผู้บริโภคในประเทศที่ร่ำรวยซึ่งต้องการอาหารตามฤดูกาลตลอดทั้งปี ซึ่งจำเป็นต้องขนส่งมาจากที่อื่น "การรับประทานทางเลือกตามฤดูกาลในท้องถิ่น อย่างที่เรามีตลอดประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ของสายพันธุ์ของเรา จะช่วยให้โลกมีสุขภาพที่ดีสำหรับคนรุ่นต่อไป"