ทะเลสาบเขาวงกตให้ประโยชน์ที่น่าประหลาดใจสำหรับแมวน้ำที่ใกล้สูญพันธุ์

ตราประทับวงแหวน Saimaa ที่ใกล้สูญพันธุ์เป็นซากโบราณวัตถุยุคน้ำแข็งที่อาศัยอยู่ในทะเลสาบ Saimaa ที่คดเคี้ยวสูง ประเทศฟินแลนด์ ผลงานที่ตีพิมพ์ใหม่นี้แสดงให้เห็นว่าแม้ว่าแมวน้ำแต่ละตัวจะลดความผันแปรทางพันธุกรรมได้อย่างมาก แต่การสูญเสียความแปรผันนั้นเป็นส่วนเสริม เพื่อรักษาศักยภาพในการปรับตัวของประชากรทั้งหมด ทะเลสาบ Saimaa ซึ่งเป็นทะเลสาบที่วกวนมากทางตะวันออกของฟินแลนด์ มอบโอกาสพิเศษสำหรับการประเมินผลกระทบของการกระจายตัวของประชากร ทะเลสาบแห่งนี้เป็นที่อยู่อาศัยของแมวน้ำวงแหวน ( Pusa hispida saimensis ) ซึ่งไม่มีทางออกสู่ทะเลเมื่อแผ่นดินดีดตัวขึ้นหลังจากการถอยร่นของแผ่นน้ำแข็งในทวีปเมื่อ 10,000 ปีก่อน ปัจจุบัน แมวน้ำวงแหวน Saimaa ซึ่งมีอยู่ประมาณ 400 ตัว เป็นหนึ่งในแมวน้ำที่ใกล้สูญพันธุ์มากที่สุดในโลก นักวิจัยจาก University of Helsinki ร่วมกับเพื่อนร่วมงานจาก University of Eastern Finland และ University of Copenhagen เปรียบเทียบจีโนมมากกว่า 100 จีโนมของแมวน้ำวงแหวน Saimaa ที่เก็บรักษาไว้ในธนาคารเนื้อเยื่อ Petri Auvinen และ Jukka Jernvall จาก University of Helsinki กล่าวว่า "แมวน้ำวงแหวน Saimaa ผ่านการหดตัวของขนาดประชากรอย่างรุนแรง ทะเลสาบ ส่งผลให้ความผันแปรทางพันธุกรรมลดลงอย่างมาก สิ่งนี้ทำให้เกิดความกังวลเกี่ยวกับความสามารถในการปรับตัวเพื่อตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศอย่างต่อเนื่อง" Petri Auvinen และ Jukka Jernvall จากมหาวิทยาลัยเฮลซิงกิกล่าว การวิเคราะห์พบว่าจีโนมของแมวน้ำแต่ละตัวมีลำดับดีเอ็นเอที่ยืดยาวซึ่งสืบทอดมาจากพ่อแม่ทั้งคู่เหมือนกัน การเปรียบเทียบพื้นที่โฮโมไซกัสเหล่านี้กับแมวน้ำที่อาศัยอยู่ในซอกหลืบอันไกลโพ้นของทะเลสาบ เผยให้เห็นบางสิ่งที่คาดไม่ถึง "ข่าวดีก็คือรูปร่างที่วกวนของทะเลสาบ Saimaa ได้สร้างประชากรย่อยสามกลุ่มที่เป็นโฮโมไซกัสสำหรับส่วนเสริมที่แตกต่างกันอย่างมากในจีโนมของพวกมัน ซึ่งหมายความว่าประชากรโดยรวมยังคงรักษาความผันแปรทางพันธุกรรมดั้งเดิมไว้ได้มาก" Ari Löytynoja อธิบาย จากมหาวิทยาลัยเฮลซิงกิ การสร้างแบบจำลองประวัติประชากรของแมวน้ำวงแหวน Saimaa เสนอเพิ่มเติมว่ารูปร่างที่ซับซ้อนของทะเลสาบ Saimaa เหมาะสมที่สุดในการชดเชยผลกระทบที่เป็นอันตรายของประชากรขนาดเล็ก การวิเคราะห์โดยละเอียดยังเผยให้เห็นถึงลักษณะทางพันธุกรรมที่เป็นประโยชน์ของแมวน้ำแต่ละตัวซึ่งถูกย้ายเมื่อหลายสิบปีที่แล้วจากส่วนหนึ่งของทะเลสาบไปยังอีกที่หนึ่ง สำหรับการอนุรักษ์สัตว์ใกล้สูญพันธุ์ชนิดอื่นๆ บทเรียนที่ได้รับจากทะเลสาบไซมาอันวกวนคือความสำคัญของการจัดการการไหลเวียนของยีนอย่างรอบคอบในกลุ่มประชากรที่ไม่สัมพันธ์กัน