โครงสร้างของสายการบินต่างๆ

ในขณะที่แต่ละสายการบินใช้ระบบที่เป็นกรรมสิทธิ์ในการวางแผนลูกเรือ นี่เป็นการศึกษาครั้งแรกที่อธิบายต่อสาธารณะว่าแผนการเดินทางของลูกเรือได้รับการพัฒนาอย่างไร นอกจากนี้ยังเป็นการศึกษาแบบเปิดครั้งแรกเกี่ยวกับวิธีที่สายการบินชั่งน้ำหนักต้นทุนที่วางแผนไว้และต้นทุนการหยุดชะงักเมื่อตัดสินใจกำหนดตารางเวลาของลูกเรือ การทำความเข้าใจกฎและข้อบังคับที่กำหนดวิธีการทำงานของสายการบินและมักทำให้ผู้โดยสารเกิดความล่าช้าที่น่าผิดหวังนั้นเป็นเรื่องยาก การวิเคราะห์อธิบายว่าการจัดตำแหน่งของลูกเรือบนเครื่องบินพยายามบรรเทาการหยุดชะงักของการเดินทางได้อย่างไร ในขณะเดียวกันก็ช่วยประหยัดสายการบินและผู้บริโภคหลายพันล้านดอลลาร์ “สายการบินเป็นหนึ่งในธุรกิจที่ซับซ้อนที่สุดในโลก” วิกรานต์ วาซ ผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านวิศวกรรมจากโรงเรียนวิศวกรรมเธเยอร์ในเมืองดาร์ทเมาท์กล่าว "การทำความเข้าใจระบบการวางแผนอันซับซ้อนที่สายการบินใช้ในการจัดตารางลูกเรือ ตลอดจนการทำความเข้าใจว่าความล่าช้าส่งผลกระทบต่อระบบการเดินทางทางอากาศอย่างไร ล้วนเป็นงานใหญ่ แต่ข้อมูลดังกล่าวสามารถส่งผลให้สายการบินและประชาชนทั่วไปประหยัดค่าใช้จ่ายได้มาก" รายรับต่อปีและค่าใช้จ่ายรายปีในอุตสาหกรรมการบินของสหรัฐฯ อยู่ที่ประมาณ 1.5 แสนล้านดอลลาร์ ในด้านค่าใช้จ่าย ค่าใช้จ่ายลูกเรือจะถูกนับเป็นค่าใช้จ่ายที่ใหญ่เป็นอันดับสอง โดยเฉลี่ยแล้ว ค่าใช้จ่ายสำหรับลูกเรือ ซึ่งรวมถึงนักบินและพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน คิดเป็นประมาณ 1 ใน 3 ของค่าใช้จ่ายสายการบินทั้งหมด หรือประมาณ 4.5 หมื่นล้านดอลลาร์ ตามรายงานของสำนักสถิติการขนส่งของกระทรวงคมนาคมสหรัฐฯ (BTS) การคำนวณในการศึกษาของ Dartmouth แสดงให้เห็นว่าแนวทางการจัดตารางลูกเรือที่ซับซ้อนช่วยให้สายการบินสามารถหลีกเลี่ยงความล่าช้าที่เกี่ยวข้องกับลูกเรือได้ 60-80 เปอร์เซ็นต์ แม้ว่าจะไม่ได้ระบุตัวเลขดอลลาร์ไว้ในกระดาษ แต่การประมาณคร่าวๆ แนะนำว่าจำนวนเงินนี้ช่วยประหยัดได้มากถึง 13 พันล้านดอลลาร์ทั่วทั้งระบบในแต่ละปี ในแง่ของการลดต้นทุนการล่าช้าของสายการบินและผู้บริโภค นักวิจัยมุ่งเน้นไปที่ปัจจัยการปฏิบัติงาน 4 ประเภทที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับการจัดตารางเวลาของนักบินซึ่งส่งผลต่อขอบเขตของการแพร่กระจายของความล่าช้า: การเปลี่ยนเครื่องบิน บัฟเฟอร์การเชื่อมต่อ ความถูกต้องตามกฎหมายของลูกเรือ และการแลกเปลี่ยนลูกเรือ หมวดหมู่เหล่านี้เกี่ยวข้องกับกลุ่มการตัดสินใจที่ซับซ้อนในการปฏิบัติงาน กฎระเบียบ และแนวทางปฏิบัติด้านแรงงาน ซึ่งเป็นแนวทางในการตัดสินใจแบบเรียลไทม์ในอุตสาหกรรมการบิน กฎข้อบังคับที่ สายการบิน จำเป็นต้องคำนึงถึงในการกำหนดตารางเวลาของลูกเรือ ได้แก่ จำนวนเวลาบินทั้งหมด เวลานั่ง เวลาพัก และเวลาทั้งหมดออกจากฐานลูกเรือ Vaze นักวิจัยอาวุโสของการศึกษากล่าวว่า "ในขณะที่ปัญหาของอุตสาหกรรมนั้นง่ายต่อการเลือก แต่การหาวิธีแก้ไขเพื่อให้ชิ้นส่วนเคลื่อนไหวจำนวนนับไม่ถ้วนทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพนั้นเป็นสิ่งที่ท้าทายยิ่งกว่า" Vaze นักวิจัยอาวุโสของการศึกษากล่าว จากผลการวิจัยนี้ซึ่งตีพิมพ์ในวารสารTransportation Scienceความล่าช้าของสายการบินได้รับผลกระทบอย่างมากจากการตัดสินใจในการจับคู่ลูกเรือกับเที่ยวบินหลายเที่ยวในช่วงระยะเวลาการทำงาน เพื่อให้เข้าใจได้ดีขึ้นว่าความล่าช้าของลูกเรือขยายไปทั่วระบบของสายการบินอย่างไร นักวิจัยได้พัฒนาแบบจำลองเพื่อประเมินอัลกอริทึมการสร้างกำหนดการเดินทางของลูกเรือที่เป็นกรรมสิทธิ์ซึ่งใช้โดยสายการบิน เมื่อทีมวิจัยสามารถประเมินได้อย่างแม่นยำว่าสายการบินตัดสินใจจับคู่ลูกเรืออย่างไร พวกเขาจะสามารถจำลองความล่าช้าที่แพร่กระจายไปทั่วระบบของสายการบินอันเป็นผลมาจากปัญหาทางเทคนิค สภาพอากาศที่ย่ำแย่ ปัญหาด้านความปลอดภัย และการหยุดชะงักอื่นๆ ทีมงานได้วิเคราะห์ชุดข้อมูลการจัดตารางบินของลูกเรือที่เป็นความลับจากสายการบินรายใหญ่หลายแห่งของสหรัฐฯ เพื่อยืนยันว่าแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ที่ใช้ในการวิจัยนี้ประมาณการว่าอุตสาหกรรมดังกล่าวมีความล่าช้ามากน้อยเพียงใด "การศึกษานี้ตอบคำถามที่พบบ่อยเกี่ยวกับการจับคู่ลูกเรือและความล่าช้าของสายการบิน" Keji Wei ผู้สมัครระดับปริญญาเอกจาก Dartmouth และผู้เขียนนำของรายงานกล่าว "การทำความเข้าใจขอบเขต สาเหตุ และผลกระทบของการแพร่กระจายของความล่าช้าและการหยุดชะงักเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการพัฒนาวิธีการเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของระบบการบินโดยรวม" เที่ยวบินในสหรัฐฯ ไม่ถึง 80 เปอร์เซ็นต์ล่าช้า 15 นาทีหรือน้อยกว่าในช่วงครึ่งแรกของทศวรรษปัจจุบัน ตามรายงาน ข้อมูลสาธารณะไม่ได้รวมข้อมูลเฉพาะเกี่ยวกับจำนวนเที่ยวบินล่าช้าที่เกิดจากความล่าช้าและการหยุดชะงักของลูกเรือ นักวิจัยคาดว่าการศึกษานี้จะช่วยให้สนามบิน สายการบิน และหน่วยงานรัฐบาลปรับปรุงเทคนิคการบรรเทาความล่าช้าที่ใช้ทั่วทั้งอุตสาหกรรม "การประเมินความล่าช้าของลูกเรืออย่างแม่นยำมีความสำคัญต่อความเข้าใจโดยรวมเกี่ยวกับประสิทธิภาพของระบบการบิน และเพื่อแจ้งนโยบายของรัฐบาลและการตัดสินใจของสายการบิน" Vaze กล่าว การศึกษาซึ่งมุ่งเน้นไปที่กำหนดการของนักบินเท่านั้น มีขึ้นหลังจากช่วงเวลาที่ยากลำบากสำหรับบางสายการบิน รวมถึงเหตุการณ์ที่โด่งดังซึ่งผู้โดยสารถูกบังคับให้ออกจากเครื่องบินเพื่อให้มีที่ว่างสำหรับการขนส่งลูกเรือ