ความรู้เกี่ยวกับบ้าน

สารเคมีรบกวนต่อมไร้ท่อหรือ EDC เป็นสารประกอบสังเคราะห์หรือเกิดขึ้นตามธรรมชาติที่สามารถรบกวนหรือเลียนแบบฮอร์โมนของร่างกาย EDCs เช่น สารหน่วงการติดไฟ พทาเลต และบิสฟีนอล-เอ เป็นที่ทราบกันดีว่ามีผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นกับการทำงานของระบบสืบพันธุ์ ระบบประสาท และภูมิคุ้มกัน แต่การศึกษาในสัตว์ยังชี้ให้เห็นว่าการได้รับ EDCs ในวัยเด็กอาจทำให้น้ำหนักเพิ่มขึ้นในภายหลัง และด้วยเหตุนี้จึงถูกเรียกว่า "obesogens" ผู้ผลิตบางรายลดการใช้เครื่อง EDC ในผลิตภัณฑ์ แต่หลายรายยังคงแพร่หลายในสินค้าอุปโภคบริโภค และรวมตัวกันเป็นฝุ่นในร่มที่สามารถสูดดม กลืนกิน หรือดูดซึมผ่านผิวหนังได้ สำนักงานคุ้มครองสิ่งแวดล้อมของสหรัฐอเมริกาประเมินว่าเด็ก ๆ กินฝุ่นใน บ้าน 50 มิลลิกรัมต่อวัน กังวลเกี่ยวกับผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจาก EDCs ในฝุ่นละอองที่อาจมีต่อเด็ก นักวิจัยได้เก็บตัวอย่างฝุ่นในร่มจากบ้าน 11 หลังในนอร์ทแคโรไลนา และทดสอบสารสกัดจากตัวอย่างในรูปแบบเซลล์ pre-adipocyte ของหนูซึ่งเป็นเซลล์ 3T3-L1 ซึ่งมักใช้ในการทดสอบสารประกอบเพื่อหาผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นกับการสะสมของไตรกลีเซอไรด์ชนิดหนึ่ง อ้วน. สารสกัดจากฝุ่น 7 ใน 11 ตัวอย่างกระตุ้นให้พรี-อะดิโพไซต์พัฒนาเป็นเซลล์ไขมันเต็มที่และสะสมไตรกลีเซอไรด์ สารสกัดจากเก้าตัวอย่างกระตุ้นให้เซลล์แบ่งตัว ทำให้เกิดกลุ่มเซลล์ไขมันตั้งต้นที่ใหญ่ขึ้น ตัวอย่างฝุ่นเพียงตัวอย่างเดียวไม่มีผล นอกจากนี้ ในบรรดาสารปนเปื้อนจากฝุ่นบ้านทั่วไป 44 รายการที่ทดสอบในแบบจำลองนี้ พบว่า pyraclostrobin (ยาฆ่าแมลง) TBPDP ที่ทนการติดไฟ และ DBP ซึ่งเป็นพลาสติไซเซอร์ที่ใช้กันทั่วไป มีผลในการผลิตไขมันที่แข็งแกร่งที่สุด สิ่งนี้ชี้ให้เห็นว่าส่วนผสมของสารเคมีเหล่านี้ในฝุ่นบ้านส่งเสริมการสะสมของไตรกลีเซอไรด์และเซลล์ไขมัน นักวิจัยกล่าว ปริมาณฝุ่นที่ต่ำถึง 3 ไมโครกรัม ซึ่งต่ำกว่ามวลฝุ่นที่เด็กๆ สัมผัสทุกวัน ทำให้เกิดผลกระทบที่วัดได้ ดังนั้น นักวิจัยยังเสนอแนะว่าฝุ่นในบ้านเป็นแหล่งสัมผัสของสารเคมีที่อาจทำลายสุขภาพเมแทบอลิซึม โดยเฉพาะในเด็ก