เครื่องสำอาง

งานวิจัยซึ่งตีพิมพ์เมื่อวันที่ 15 มกราคมในมุมมองด้านอนามัยสิ่งแวดล้อมระบุกลไกใหม่ที่เอสโตรเจนและซีโนเอสโตรเจนซึ่งเป็นสารเคมีในสิ่งแวดล้อมที่ทำหน้าที่เหมือนเอสโตรเจน อาจส่งเสริมมะเร็งเต้านม นักวิจัยมะเร็งเต้านม D. Joseph Jerry ศาสตราจารย์ด้านสัตวแพทย์และสัตว์กล่าว วิทยาศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยแมสซาชูเซตส์แอมเฮิสต์ เจอร์รียังทำหน้าที่เป็นผู้อำนวยการด้านวิทยาศาสตร์ของ Pioneer Valley Life Sciences Institute และผู้อำนวยการร่วมของศูนย์ Rays of Hope สำหรับการวิจัยมะเร็งเต้านม โดยความร่วมมือระหว่าง UMass Amherst และ Baystate Medical Center "งานวิจัยชิ้นใหม่นำเสนอเครื่องมือที่มีความละเอียดอ่อนมากขึ้นในการคัดกรองผลกระทบที่อาจเป็นอันตรายของสารเคมีในสิ่งแวดล้อม ซึ่งจะถูกมองข้ามโดยวิธีการที่ใช้อยู่ในปัจจุบัน" Jerry อธิบาย เขาตั้งข้อสังเกตว่าหน่วยงานของรัฐบาลกลางเช่นสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา (FDA) มักจะตรวจสอบความเป็นพิษของสารเคมีเหล่านี้ในเซลล์ที่ไม่มีตัวรับฮอร์โมนเอสโตรเจน สารประกอบทั้งสอง - ตรวจสอบในเซลล์ที่เติบโตในห้องแล็บและในต่อมน้ำนมของหนู - คือสารกรองรังสีอัลตราไวโอเลต benzophenone-3 (BP-3) หรือที่เรียกว่า oxybenzone และ propylparaben (PP) ซึ่งเป็นสารกันบูดต้านจุลชีพที่พบใน เครื่องสำอาง และผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคลอื่นๆ Jerry เน้นย้ำว่าจำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อพิจารณาว่าการค้นพบนี้มีความหมายอย่างไรในแง่ของแนวทางผู้บริโภค "เบนโซฟีโนน-3 เป็นครีมกันแดดที่ได้ผล ถ้าคุณใช้มัน คุณสามารถป้องกันมะเร็งผิวหนังได้ ฉันกำลังเถียงว่าคุณไม่ควรใช้ครีมกันแดดหรือไม่ ฉันไม่ใช่ แต่อาจมีคนกลุ่มย่อยที่อาจมีส่วนสำคัญ อันตราย” เจอร์รีกล่าว เช่น ผู้หญิงที่มีความเสี่ยงสูงต่อมะเร็งเต้านม หรือผู้ที่มีประวัติมะเร็งเต้านมที่มีตัวรับฮอร์โมนเอสโตรเจนเป็นบวก การวิจัยก่อนหน้านี้เกี่ยวกับผลกระทบของ BP-3 และ PP มุ่งเน้นไปที่การสัมผัสที่จำเป็นในการกระตุ้นยีนเฉพาะในเซลล์มะเร็งหรือเร่งการเจริญเติบโต "ผลกระทบเหล่านี้ต้องการความเข้มข้นที่เกินระดับที่ผู้หญิงส่วนใหญ่สัมผัสได้ตามปกติ" เจอร์รีกล่าว แต่การวิจัยใหม่แสดงให้เห็นว่าความเสียหายของ DNA ในเซลล์เต้านมที่มีตัวรับฮอร์โมนเอสโตรเจนเกิดขึ้นที่ความเข้มข้น 1/10 ถึง 1/30 ของค่าที่จำเป็นในการกระตุ้นการเพิ่มจำนวนหรือการแสดงออกของยีน "อาจมีความเสี่ยงในระดับที่ต่ำกว่าที่เราเข้าใจก่อนหน้านี้" Jerry กล่าว Jerry และเพื่อนร่วมงานที่ UMass Amherst, UMass Medical Center-Baystate และ Pioneer Valley Life Sciences Institute ตัดสินใจพิจารณาว่า PP และ BP-3 มีผลฮอร์โมนเอสโตรเจนในระดับความเข้มข้นที่เกี่ยวข้องกับการสัมผัสกับประชากรหรือไม่ เพราะ "เรารู้ว่าเอสโตรเจนสามารถส่งเสริมมะเร็งเต้านม" Jerry พูดว่า. "มันไม่เป็นพิษเว้นแต่เซลล์จะมีตัวรับฮอร์โมนเอสโตรเจน" เขากล่าว "ดังนั้นมันจึงทำหน้าที่ผ่านตัวรับเอสโตรเจนเพื่อสร้างความเสียหายนี้ ไม่มีผลที่ตามมาหากคุณทดสอบในเซลล์อื่น"