โลกของเราจัดการกับน้ำได้อย่างไร

เนื่องจากอุกกาบาตเหล่านี้ตกลงสู่พื้นโลกได้ไม่นาน การทดลองนี้จึงเป็นครั้งแรกที่ใครก็ตามเคยวัดค่าความผันผวนของมันได้ เลียม ปีเตอร์สัน นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาด้านธรณีวิทยาของ UMD ใช้ไมโครโพรบอิเล็กตรอนเพื่อวัดระดับแมกนีเซียม เหล็ก แคลเซียม และซิลิกอน จากนั้นเข้าร่วมกับนิวคอมบ์ที่ห้องปฏิบัติการโลกและดาวเคราะห์ของสถาบันคาร์เนกี้เพื่อวัดปริมาณน้ำด้วยเครื่องมือสเปกโตรเมตรีมวลไอออนทุติยภูมิ "ความท้าทายในการวิเคราะห์น้ำในวัสดุที่แห้งมากคือน้ำบนผิวดินใดๆ บนพื้นผิวของตัวอย่างหรือภายในเครื่องมือวัดสามารถตรวจพบได้ง่าย ทำให้ผลเสีย" Conel Alexander ผู้ร่วมวิจัย นักวิทยาศาสตร์จากสถาบันคาร์เนกี้เพื่อวิทยาศาสตร์กล่าว เพื่อลดการปนเปื้อน ขั้นแรกนักวิจัยอบตัวอย่างในเตาอบสุญญากาศอุณหภูมิต่ำเพื่อกำจัด  น้ำ  ที่ผิวดินออก ก่อนที่จะวิเคราะห์ตัวอย่างในเครื่องสเปกโตรมิเตอร์มวลไอออนทุติยภูมิ ต้องทำให้ตัวอย่างแห้งอีกครั้ง “ฉันต้องทิ้งตัวอย่างไว้ใต้ปั๊มเทอร์โบ ซึ่งเป็นสุญญากาศคุณภาพสูงจริงๆ เป็นเวลานานกว่าหนึ่งเดือนเพื่อดูดน้ำจากพื้นดินให้เพียงพอ” นิวคอมบ์กล่าว ตัวอย่างอุกกาบาตบางส่วนมาจากระบบสุริยะชั้นใน ซึ่งเป็นที่ตั้งของโลกและที่ซึ่งโดยทั่วไปถือว่ามีสภาพอากาศอบอุ่นและแห้ง ตัวอย่างที่หายากอื่นๆ มาจากบริเวณรอบนอกที่เย็นกว่าและเป็นน้ำแข็งกว่าของระบบดาวเคราะห์ของเรา แม้ว่าโดยทั่วไปจะคิดว่าน้ำมาจากระบบสุริยะชั้นนอกมายังโลก แต่ก็ยังไม่สามารถระบุได้ว่าวัตถุประเภทใดที่สามารถนำพาน้ำนั้นไปทั่วระบบสุริยะได้