เรียนรู้เกี่ยวกับที่ดิน

ในช่วง 50 ปีที่ผ่านมา มีการอพยพของประชากรจากชนบทสู่เมืองเพิ่มมากขึ้น ทุกวันนี้ 55% ของประชากรโลกอาศัยอยู่ในหรือรอบๆ เมือง และคาดว่าสัดส่วนนี้จะขยายเป็น 68% ภายในปี 2593 แน่นอนว่ามีเหตุผลมากมายที่ทำให้ผู้คนทิ้งชีวิตในชนบทและย้ายไปยังเขตเมือง รวมถึงการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและสังคมและการเมือง การทำเกษตรกรรมเพื่อการยังชีพที่ลดลง และปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม ผลกระทบประการหนึ่งของการลดลงอย่างต่อเนื่องของประชากรในชนบทคือที่ดินที่พวกเขาทิ้งไว้นำไปสู่การเพิ่มจำนวนของทุ่งร้างและทุ่งหญ้า พื้นที่ป่าไม้ เหมือง โรงงาน และแม้แต่การตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ทั้งหมด Gergana Daskalova นักวิจัยของ IIASA และ Johannes Kamp นักวิจัยจาก University of Göttingen ในเยอรมนี ได้สำรวจพื้นที่ที่ถูกทิ้งร้างอย่างใกล้ชิด หรืออีกนัยหนึ่งคือดินแดนที่กิจกรรมของมนุษย์ได้ยุติลง เพื่อสำรวจว่าความหลากหลายทางชีวภาพได้รับอิทธิพลอย่างไร และสิ่งนี้หมายความว่าอย่างไร เพื่อระบบนิเวศและการอนุรักษ์ "ปัจจัยที่ผลักดันการลดจำนวนประชากรและผลที่ตามมาก็คือการละทิ้งที่ดินทวีความรุนแรงขึ้นเนื่องจากปัญหาต่างๆ เช่น การเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศและภูมิรัฐศาสตร์ที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ตัวอย่างเช่น การรุกรานยูเครนของรัสเซียได้สร้างฮอตสปอตการละทิ้งถิ่นฐานใหม่แล้ว การละทิ้งเป็นกระบวนการที่สำคัญทั่วโลก ขนาดที่เกิดขึ้นทั่วโลกเรียกร้องให้เราให้ความสำคัญกับสถานที่ที่ผู้คนทิ้งไว้เบื้องหลังเป็นแหล่งที่มีศักยภาพในการแก้ปัญหาในอนาคตสำหรับการอนุรักษ์ในขณะเดียวกันก็ปกป้องการดำรงชีวิตของมนุษย์ด้วย "Daskalova อธิบาย ตามที่ผู้เขียนระบุ จำนวน ที่ดิน ที่ถูกทิ้งร้างทั่วโลกยังไม่ทราบแน่ชัด แต่คาดว่าอาจมีพื้นที่มากถึง 400 ล้านเฮกตาร์ทั่วโลก ซึ่งเป็นพื้นที่ที่มีขนาดประมาณครึ่งหนึ่งของออสเตรเลีย ดินแดนที่ถูกทิ้งร้างนี้ส่วนใหญ่อยู่ในซีกโลกเหนือ ซึ่งประมาณ 117 ล้านเฮคเตอร์อยู่ในเขตอดีตสหภาพโซเวียต ผลกระทบที่พื้นที่ทิ้งร้างมีต่อความหลากหลายทางชีวภาพสามารถเป็นได้ทั้งด้านบวกและด้านลบ ชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดน่าจะเกิดขึ้นในพื้นที่ซึ่งก่อนหน้านี้มีการทำฟาร์มแบบเข้มข้นและที่ซึ่งความหลากหลายทางชีวภาพต่ำถูกทิ้งร้าง การเปลี่ยนแปลงแรกที่อาจสังเกตได้ในพื้นที่เหล่านี้คือการกลับมาของพืช นก และสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังที่สามารถอยู่รอดได้ในระบบนิเวศที่เพิ่งถูกรบกวน หากการละทิ้งไร่นาเหล่านี้ควบคู่ไปกับการที่ผู้คนออกจากพื้นที่หรือกับการนำสัตว์ป่ากลับคืนถิ่น สิ่งนี้สามารถนำไปสู่การกลับมาของสัตว์กินพืชขนาดใหญ่และแม้แต่สัตว์กินเนื้อ อย่างไรก็ตาม ผู้เขียนชี้ให้เห็นว่าไม่ใช่ที่ดินที่ถูกทิ้งร้างทุกแห่งจะฟื้นตัวได้หากปราศจากความช่วยเหลือ และที่ดินบางส่วนที่เคยทำการเกษตรแบบเข้มข้นก่อนหน้านี้จะไม่กลับคืนสู่สภาพเดิมอีกต่อไป การละทิ้งที่ดินสามารถส่งผลกระทบในทางลบในแง่ของความหลากหลายทางชีวภาพ เช่นเดียวกับวัฒนธรรมและประเพณีของมนุษย์ ในพื้นที่ซึ่งแต่เดิมมีการใช้แรงน้อยหรือทำการเกษตรเพื่อยังชีพมาเป็นระยะเวลานาน ตัวอย่างเช่น ความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นระหว่างคนกับผืนดินได้สร้างระบบนิเวศที่พึ่งพาอาศัยกันซึ่งพังทลายลงหลังจากที่ผู้คนย้ายถิ่นฐานออกไป จึงนำไปสู่การ การสูญเสียสายพันธุ์ที่หายากในท้องถิ่นหรือการเพิ่มจำนวนของสายพันธุ์ที่โดดเด่นเพียงหนึ่งหรือสองชนิดโดยค่าใช้จ่ายของผู้อื่น "เนื่องจากการละทิ้งมักเกิดขึ้นโดยมองไม่เห็น ยังมีอะไรอีกมากที่เราไม่ทราบเกี่ยวกับรอยประทับของมันบนโลกใบนี้ ขณะนี้ เรากำลังทำงานในบัลแกเรีย ซึ่งเป็นประเทศที่มีประชากรลดจำนวนลงอย่างรวดเร็วที่สุดในโลก เพื่อพิจารณาว่าพืช นก และสัตว์ประเภทใด ความหลากหลายทางชีวภาพอื่นๆ กลับคืนสู่หมู่บ้านหลังจากไฟบ้านหลังสุดท้ายดับลง" Daskalova กล่าว โชคไม่ดีที่ความหลากหลายทางชีวภาพที่เพิ่มขึ้นบนที่ดินร้างอาจถูกยกเลิกอย่างรวดเร็วเมื่อที่ดินถูกปลูกใหม่หรือนำไปใช้ประโยชน์ใหม่ และตามที่ผู้เขียนระบุว่ามีแรงกดดันมากขึ้นในการหาประโยชน์ทางอุตสาหกรรมใหม่สำหรับที่ดินที่ถูกทิ้งร้าง เช่น พลังงานชีวภาพขนาดใหญ่ ลม และ การผลิตพลังงานแสงอาทิตย์มักจะใช้เวลาเพียงหนึ่งทศวรรษหลังจากการละทิ้ง ผู้เขียนเน้นเพิ่มเติมว่าการค้นหาการใช้ประโยชน์ที่ดีที่สุดสำหรับที่ดินที่ถูกทิ้งร้างนั้นเกี่ยวข้องกับการสร้างสมดุลระหว่างผลประโยชน์เพื่อการอนุรักษ์ การดำรงชีวิตของมนุษย์ และความยั่งยืน ดังนั้นจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องรวมการเปลี่ยนแปลงความหลากหลายทางชีวภาพบนที่ดินร้างไว้ในการประเมิน นโยบาย และสถานการณ์ในระดับภูมิภาคและระดับโลก และในกรณีที่ที่ดินที่ถูกทิ้งร้างถูกนำมาใช้ใหม่ ควรได้รับการดูแลเพื่อให้แน่ใจว่าความต้องการทางเศรษฐกิจมีความสมดุลกับเป้าหมายการฟื้นฟูและการอนุรักษ์ "เป็นสิ่งสำคัญสำหรับแบบจำลองและสถานการณ์ในอนาคตที่มุ่งทำนายผลเชิงบวกและเชิงลบของการละทิ้งความหลากหลายทางชีวภาพ เพื่อพิจารณาว่าที่ดินมีแนวโน้มที่จะถูกทิ้งร้างหรือไม่ และผลตอบรับระหว่างการละทิ้ง ความหลากหลายทางชีวภาพ คุณค่าของมนุษย์ การสนทนาทั่วโลกเกี่ยวกับหัวข้อนี้ยังคงดำเนินต่อไป เราสามารถมองว่าที่ดินที่ถูกทิ้งร้างเป็นผลผลิตจากปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้คนและธรรมชาติมาหลายศตวรรษ และสร้างแรงจูงใจที่ไม่ใช่แค่เพื่อการอนุรักษ์ แต่ยังรวมถึงการดูแลที่ดินและการรักษาคุณค่าทั้งทางสังคมและระบบนิเวศด้วย" Daskalova สรุป