ให้ความรู้เรื่องมือ

การศึกษาโดยนักวิจัยที่มหาวิทยาลัยแบรดฟอร์ดและตีพิมพ์ในJournal of Applied Microbiologyศึกษาวิธีการเป่ามือแบบต่างๆ และผลกระทบต่อการถ่ายโอนแบคทีเรียจากมือไปยังพื้นผิวอื่นๆ วิธีการต่างๆ ได้แก่ กระดาษเช็ดมือ เครื่องเป่ามือแบบดั้งเดิมซึ่งอาศัยการระเหย และเครื่องเป่ามือรุ่นใหม่ซึ่งดึงน้ำออกจากมืออย่างรวดเร็วโดยใช้เครื่องพ่นลมความเร็วสูง ร่างกายของเรามีแบคทีเรียที่เรียกว่า commensals อยู่ทั่วร่างกาย อย่างไรก็ตาม แบคทีเรียจากแหล่งอื่นๆ เช่น เนื้อดิบ ยังสามารถอยู่รอดได้ในมือ และสามารถถ่ายโอนไปยังพื้นผิวอื่นๆ ได้ง่าย เพิ่มความเสี่ยงของการปนเปื้อนข้าม เมื่อล้างมือ จำนวนแบคทีเรียบนผิวจะลดลง แต่ไม่จำเป็นต้องกำจัดออกไป หากมือยังชื้นอยู่ แบคทีเรียเหล่านี้ก็จะพร้อมส่งต่อไปยังพื้นผิวอื่นๆ ได้ง่ายขึ้น ในการศึกษานี้ นักวิจัยได้วัดผลของการทำให้ มือ แห้งโดยการวัดจำนวนแบคทีเรียบนส่วนต่าง ๆ ของมือก่อนและหลังการทำให้แห้งด้วยวิธีต่าง ๆ อาสาสมัครถูกขอให้ล้างมือและวางบนแผ่นสัมผัสซึ่งจะถูกบ่มเพื่อวัดการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย จากนั้นอาสาสมัครจะถูกขอให้เช็ดมือให้แห้งโดยใช้ผ้าเช็ดมือหรือเครื่องเป่ามือหนึ่งในสามแบบ โดยถูมือหรือไม่ถูมือด้วยกัน จากนั้นตรวจวัดระดับแบคทีเรียอีกครั้ง ดร. สเนลลิงและทีมของเธอพบว่าการถูมือเข้าด้วยกันในขณะที่ใช้เครื่องเป่ามือแบบดั้งเดิมสามารถต่อต้านการลดลงของจำนวนแบคทีเรียหลังการล้างมือ นอกจากนี้ พวกเขาพบว่าการลดลงของจำนวนแบคทีเรียสัมพัทธ์นั้นเท่ากัน ไม่ว่าจะใช้เครื่องเป่ามือแบบใดก็ตาม เมื่อมืออยู่นิ่งๆ เมื่อถูมือเข้าด้วยกันระหว่างการทำให้แห้ง แบคทีเรียที่อาศัยอยู่ภายในผิวหนังสามารถถูกพาไปยังพื้นผิวและถ่ายโอนไปยังพื้นผิวอื่นๆ ได้ เช่นเดียวกับแบคทีเรียบนพื้นผิวที่ไม่ได้ถูกกำจัดออกด้วยการล้างมือ นักวิจัยพบว่าวิธีที่ได้ผลดีที่สุดในการทำให้จำนวนแบคทีเรียต่ำเมื่อมือแห้ง คือการใช้กระดาษเช็ดมือ ในบรรดาเครื่องอบผ้าไฟฟ้า รุ่นที่สามารถขจัดความชื้นออกจากมือได้อย่างรวดเร็วนั้นดีที่สุดสำหรับการลดการแพร่กระจายของแบคทีเรียไปยังพื้นผิวอื่นๆ ดร. Snelling กล่าวว่า "สุขอนามัยของมือที่ดีควรรวมถึงการทำให้มือแห้งอย่างทั่วถึง ไม่ใช่แค่การล้างมือ วิธีการทำให้มือแห้งที่ถูกสุขอนามัยที่สุดคือการใช้กระดาษเช็ดมือหรือใช้เครื่องเป่ามือที่ไม่ต้องใช้มือถูกัน"